Tytuł oryginalny: 殺風景
Tytuł romaji: Sappuukei
Tytuł polski: Ponurość
Tekst i muzyka: Aoka
Wokal: Matsudappoiyo
Ty zawsze masz na twarzy uśmiech.
Ale nawet gdy kierujesz go do mnie, to wydaje się on być
wymuszony poczuciem obowiązku.
Twój głos, do słyszenia którego tak przywykłem,
psotnie łaskotał bębenek mojego prawego ucha.
Aa, czemu tak się dzieje?
Nawet zapach, który zawsze tu był, znika,
a my nie możemy spędzać czasu tylko we dwoje.
Ciągle tylko się zawodzę, więc znów uciekam się do ciągu
dalszego tamtego snu.
Gonię twoją nieosiągalną sylwetkę.
Paznokieć na twoim małym paluszku i twoje przerzedzone włosy
zawsze były dla mnie czymś wyjątkowym.
Nadal wyraźnie pamiętam jak podenerwowana drapałaś się w
policzek,
jak gdybyś nie potrafiła wymyślić nawet najprostszej
wymówki.
Nie ukrywaj przede mną niczego, bo ja przejrzę każde twoje
kłamstwo.
Przestań bezcelowo się szarpać. Nie uciekaj.
Nie obchodzi mnie, że to nieczyste pragnienie, spaczone
uczucie.
Chcę zawsze móc oglądać twój uśmiech.
Stojąc tyłem tak daleko od ciebie, nie słyszę nawet
twojego głosu. Mam rację?
Chcę dowiedzieć się wszystkiego z słów, które zerkają na
mnie zza twoich drzwi.
Przypominam sobie wszystkie twoje miny i liczę je.
Twój uśmiech, twój głos, twoje zwyczaje - pamiętam wszystko.
I wciąż ciągle na ciebie patrzę.
Tam, za tymi nieznajomymi drzwiami, jesteś ty.
Przez niewielką szparę widzę ponurość za nimi.
Stojąc tyłem tak daleko od ciebie, ani ja sam ani moje
uczucia
nie dosięgają cię, dlatego...
Będę patrzył na ciebie teraz i zawsze.
