Tytuł oryginalny: 私とジュリエット
Tytuł romaji: Watashi to
Jurietto (Juliet)
Tytuł polski: Ja i Julia
Tekst i muzyka: doriko
Wokal: Hatsune Miku
Gdzie jesteś? Gdzie jesteś,
śpiący Kopciuszku?
Staram się wymazać jej
głos, kiedy przytula się do mnie.
Jego wskazówki obracają się
dźgając mnie w serce.
A mimo to, tata i mama
dalej ten zegar nakręcają.
To powiedz po prostu, że to
boli i żeby przestali.
Ale ona szepnęła mi do
ucha, „Nie mogę.”
Ciekawe, czy moja smycz
jest na tyle długa,
że pozwoli mi sięgnąć
świateł, na które patrzę z siódmego piętra?
„Ucieknijmy, co, Romeo?”
proponuję podczas gdy kołysze nami pociąg.
Gdzieś daleko od tej
ciasnej, ciasnej Werony.
„Nie możemy już wrócić,”
powiedzmy jakby nie dotyczyło to nas,
jedząc jednocześnie słodkie,
czerwone jabłko.
No, kolej Drogi Mlecznej
ruszyła.
Ciekawe, czy mogłaby nas w
ciemności dowieźć wszędzie?
Nas „troje” zagubionych.
Ona z niezadowoloną miną,
on z uśmiechem,
a między nimi postępuje
noc.
„Wróćmy się, tu nie ma dla
nas miejsca,”
wymamrotała ze smutkiem.
Zrozum: ja cię nienawidzę,
dlatego chcę ci pokazać
inne zakończenie.
Kiedy zgasły już nawet tamte
światła,
moich uszu dobiegł jej
cichy głos.
„To na pewno już czas się
rozstać.”
Dokąd idziesz? Zostań tu.
Moje ja, którego nienawidzę.
Tego chciałam, ale teraz
nie zostawiaj nas „dwóch samych.”
Kopciuszek złożył śluby
zanim wybiła północ,
jednak opuściło go już
ciepło.
W ciszy, jakby kładąc się
do snu, zamykam oczy.
Żegnaj, moja Julio.
Chyba cię kochałam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz