Hatsune Miku - Rezonans przed świtem

Tytuł oryginalny: 夜明け前のレゾナンス

Tytuł romaji: Yoake mae no rezonansu (resonance)

Tytuł polski: Rezonans przed świtem

Tekst i muzyka: tilt
Wokal: Hatsune Miku

Powietrze w kolorze komeliny*

zaczyna nasycać krajobraz na zewnątrz.

Goniący nas wschód słońca

niesie ze sobą wiele nowych początków.

Na siłę ciągnę za sobą

fragmenty wspomnień, a one się mieszają.

Wschód słońca wygląda dziś inaczej niż zwykle.

Znów się zaczyna.

Po niebie przed świtem tańczy rezonans.

Ach, zaraz zniknie,

więc poczuj go, znajdź go.

Nie wiem gdzie jesteś, ale dałam ci sygnał.

Uczucia rozpryskują się na wszystkie strony.

Niech ten rezonans

dotrze aż do przeszłości,

nie uciekając przed zmieniającym kolory niebem.

Niech rozlega się i dotrze

do ciebie.

Nie ma wyłącznie ludzi,

którzy żyją patrząc tylko przed siebie.

Dlatego są też ludzie, którzy potrafią

spędzać swoje dni oglądając się za siebie.

Rzeczy, których nie chcę wiedzieć

i rzeczy, których nie chcę wspominać.

Wschód słońca wygląda dziś jak zawsze.

Znów się zaczyna.

Po niebie przed świtem tańczy rezonans.

Ach, niech by w końcu zniknął.

Z oczu płyną łzy.

Nie wiem gdzie jesteś, ale dałam ci sygnał.

Uczucia rozpryskują się na wszystkie strony.

Niech ten rezonans

dotrze aż do przeszłości,

nie uciekając przed zmieniającym kolory niebem.

Niech rozlega się i dotrze

do ciebie.

Na siłę ciągnę za sobą

fragmenty wspomnień, a one się mieszają.

Wschód słońca wygląda dziś inaczej niż zwykle.

Znów się zaczyna.

Po niebie przed świtem tańczy rezonans.

Ach, zaraz zniknie,

więc poczuj go, znajdź go.

Nie wiem gdzie jesteś, ale dałam ci sygnał.

Uczucia rozpryskują się na wszystkie strony.

Niech ten rezonans

dotrze aż do przeszłości,

nie uciekając przed zmieniającym kolory niebem.

Niech rozlega się i dotrze

do ciebie.

Do ciebie…

Przypisy tłumacza:

*Komelina (commelina communis) – gatunek kwiatu o błękitnej barwie. Po japońsku mówi się na niego „tsuyukusa” (露草), co oznacza dosłownie „oroszona roślina” (roślina pokryta rosą).

10 Vocaloidów - Błogosławiony Mesjasz i Wieża Uczuć

Tytuł oryginalny: 祝福のメシアとアイの塔

Tytuł romaji: Shukufuku no meshia (messiah) to ai no tou

Tytuł polski: Błogosławiony Mesjasz i Wieża Uczuć

Tekst i muzyka: Hitoshizuku i Yamasankakkei

Wokal: Hatsune Miku, KAITO, MEIKO, Kagamine Rin i Len, Megurine Luka, Kamui Gakupo, GUMI, IA, MAYU

Na krańcu ziemi zmierzającej ku upadkowi pozostały tylko dzieci.

Chwyciły się za swoje drobne ręce, nie mając na nikim innym polegać.

W zdrowiu i w chorobie ufali sobie…

„Dzielmy się wszystkim.”

Pycha naiwnych owiec sądzących, że są ponad wszystkim,

ściągnęła na nie pokaranie boskie.

Pieczę nad bliskim końca światem sprawuje „Wieża Uczuć”,

gdzie pali się płomień żywota świata.

Do wioski młodych ludzi królewski posłaniec doręczył

przesłanie o przepowiedni.

Zaszczytnym „Następnym Mesjaszem” zostać miała krawcowa.

Zesłana została wyrocznia.

Strzeżone przez Wieżę „Błogosławieństwa”

to „Chwała”, której doznać może tylko Dziewięciu Mesjaszy.

Udamy się do Wieży razem z tobą,

aby ocalić życie bliskiego upadku Raju.

„Przejmę Błogosławieństwa…” Serca biją mocno.

„Zdobędę Chwałę, choćbym musiała narazić życie...”

Tak długo, jak ufamy i pomagamy sobie nawzajem,

nie ma się czego obawiać.

Pierwsze Błogosławieństwo.

Wyciągnęła rękę ku drzwiom, za którymi w „Olśniewających Falach” wiruje życie.

Wtem młodzieniec ujął ją za rękę swoją wielką dłonią i rzekł:

„Dzielmy się wszystkim.”

Odepchnął Mesjasza i Pierwsze Błogosławieństwo zostało odebrane.

Przyjaciele zaczęli się między sobą sprzeczać.

Drugie drzwi, „Bankiet Płomieni.”
Rzuciła się na nie ochoczo wojowniczka o krwistoczerwonych oczach.

Starsza siostra wygrała „Łaskę Słońca”,

z uradowaniem odtrącając rękę młodszej.

Młodsza siostra z gorzką miną wpadła w szał

i wstąpiła do „Ciemności Spoczynku.”

„Przecież to mnie wybrano…”

„Nie damy ci wziąć wszystkiego dla siebie…”

Czy to tak „chciwość” zmienia człowieka?

Mnich ofiarował modlitwę „Drżącej Ziemi”,

zaś poetka grę słów „Orkiestrze Grzmotów.”

„Przejmę Błogosławieństwa…” Serca wrogo nastawione.

Wszyscy pragną zdobyć Chwałę w pierwszej kolejności…

Gdzie się podziali pełni zaufania przyjaciele…? Każdy to wróg?

Odetnij się od miłości, która przeminęła.

Tancerka zatańczyła do „Ronda Wiru Powietrznego.”

Siostra z pary bliźniąt odepchnęła brata

i postawiła krok w „Srebrnym Ogrodzie.”

Krople radości zamarzły jeszcze zanim popłynęły.

Dziewiąte Błogosławieństwo to drzemiące „Ruchy Płodowe Magmy.”

Brat z pary bliźniąt oszukał Mesjasza

i zaśmiał się triumfalnie.

Została zdradzona przez przyjaciół, którym ufała,

i pozbawiona wszystkich „Błogosławieństw.”

Dzierżąc w ręku pochodnię bez ognia,

udała się na modlitewny ołtarz…

Zapieczętowanie w wieży „Błogosławieństwa”

…były w rzeczywistości „pokutą” dla Mesjasza.

O Mesjaszu, któryś wraz z „ofiarami” pokonał ów próbę,

daruj teraz Rajowi nowe życie.

Może utoniemy w gniewnych falach, zatańczymy w morzu ognia…

Polegniemy w bezlitosnej suszy…

Oszalejemy w niekończącej się ciemności, pochłonie nas ziemia…

Lecz nie pozwolimy ci iść samej.

Może uderzy nas sądny piorun, przeszyje ostrze wiatru…

Zamarzniemy aż po serca, padniemy na kolana od skwaru…

W zdrowiu i w chorobie ufamy sobie…

„Dzielmy się wszystkim.”

Połączyła płomienie, honorując ofiary towarzyszy.

Ten bezsensowny cykl wciąż będzie się powtarzał…

Wybawiona przez przyjaciół, którzy darzyli się zaufaniem,

uniosła wysoko zapaloną pochodnię.

Dzwon świtu wybił melodię Chwały.

Śmiejąc się cicho w samotności,

Mesjasz obdarzony wolą Boga…

zrodził „Dziewięć Smutków”

i wyciągnął rękę ku ołtarzowi.

*Wieża Uczuć - słowo użyte w oryginale to „ai” zapisane katakaną, co może mieć różne znaczenia. Domyślnie jest to miłość (愛), ale może być to równie dobrze smutek (哀). Dlatego użyłam w tłumaczeniu słowa „uczucie” – żeby pozostała sugestia emocji, ale bez wskazania na konkretną, ponieważ zepsułoby to ostatnie wersety.

Soraru - Porzucona stella

Tytuł oryginalny: 捨て子のステラ

Tytuł romaji: Sutego no sutera (Stella)

Tytuł polski: Porzucona stella*

Tekst i muzyka: Neru i z’5

Wokal: Soraru (Kagamine Rin w drugiej wersji)

Porzucasz drobne ciało niebieskie i około 7.00*10^9 części życia, i uciekasz.

To, że każesz innym żyć z jedną cząstką światła świadczy tylko o twoim egoizmie.

Niebieski zamalowałem grubą warstwą czarnego.

Teraz wygląda jak ozdobny talerz malarza.

Gwiazdy, astronomia, stworzenie świata, model geocentryczny, teoria zależności.

Czym my w końcu jesteśmy?

Pokażę się w mizernym teleskopie i sam zerknę też na odległe gwiazdy.

Ciało ciemne, niezdarne, ogólnie głupie…

Pozwalam deszczowi meteorów cicho spłynąć mi po policzkach i przeklinam deizm*.

Złożę ręce i pomodlę się, żebyś znalazł mnie zanim zamigoczę trzy razy*.

To jest, to jest legenda o pewnej gwieździe.

Jej nieskazitelny błękit pochodzi podobno z resztek czyichś łez.

Biegnę z tym mizernym teleskopem w kierunku odległych gwiazd.

Może i jestem mały i nieudolny, ale nie mogę się poddać.

Kilkoma krokami przejdę przez Drogę Mleczną i podskoczę do Altaira*.

Potykałem się, szarpałem, i wreszcie jest w zasięgu mojej ręki.

Ten kosmos jest rozległy i głęboki, i nadal pełen zagadek.

Ale jedno udało mi się zrozumieć. Samotność to nic przyjemnego.

Przypisy tłumacza:

• ·         Stella – z włoskiego: gwiazda. Także imię żeńskie.
• ·         Deizm – nurt religijno-filozoficzny, którego cechą wspólną jest przekonanie, że racjonalnie można uzasadnić istnienie jedynie Boga bezosobowego, będącego konstruktorem świata rozumianego jako mechanizm oraz źródłem praw, według których ten mechanizm świata działa. Tak rozumiany Bóg nie ingeruje w raz ustanowione prawa. Deizm nie jest zwartym systemem ani szkołą filozoficzną. (Źródło: Wikipedia)
• ·         Zanim zamigoczę trzy razy (sankai hi karu mae ni) – być może odniesienie do wierzeń shinto, gdzie ‘trzy światła’ (sankou) są równoznaczne ze Słońcem, Księżycem oraz gwiazdami.
• ·         Altair – charakterystyczna gwiazda należąca do tzw. trójkąta letniego.

Kagamine Rin - Zaśmiecony pokój tonie w kolorze rdzy

Tytuł oryginalny: 芥の部屋は錆色に沈む

Tytuł romaji: Gomi no heya wa sabi’iro ni shizumu

Tytuł polski: Zaśmiecony pokój tonie w kolorze rdzy

Tekst i muzyka: Konnichiwa Tanita-san

Wokal: Kagamine Rin

Dlaczego moje życie jest dręczone

przez niedorzeczność i rano, i południem, i nocą?

Nie mogę nic na to poradzić, tylko pić zmętniałą wodę w rogu zabałaganionego pokoju.

„Kto mnie uratuje?”

W plecy mam wbity czyjś wzrok.

„Jego oczy patrzą w moją stronę.”

Mogę ukryć twarz za dymem z papierosa, ale jego wzrok jest świdrujący.

Mam serdecznie dość takiego brudnego życia. Proszę, uratujcie mnie przed nim.

Z ran w moich beznadziejnych dniach wypłynęły szare sny.

To przyszłość, o jakiej śnimy my – osoby, z których nic nie będzie.

Jestem beznadziejna i dlatego wyplułam te słowa przeklinając go. Ale jak pójdzie tak dalej, to nie dotrą do niego.

On nawet nie chce mnie ukarać za moją głupotę.

Dlaczego moje życie jest przesiąknięte

absurdalnością i wczoraj, i dziś, i jutro?

Nie mogę nic na to poradzić, tylko pluć na ziemię w rogu zwyczajnego miasta patrząc na niebo.

„On mnie uratuje?”

Dookoła pływa fioletowy dym.

„Może wreszcie z tym skończy?”

Czekam aż będę mieć biało przed oczami.

Jutro zbliża się krok po kroku, a ja dalej nie mogę uciec od tego życia i kiełkują we mnie powody do niepokoju.

Z ran w moich beznadziejnych dniach wypłynęły szare sny.

To przyszłość, o jakiej śnimy my – osoby, z których nic nie będzie.

Nie dadzą nam nawet po prostu zniknąć, więc dalej oddychamy.

Brudne dni mijają, a my ciągle tylko przebiegle zabieramy sobie karmę.

Zachodzące słońce sięga małego okna w pokoju numer 206, gdzie siedzę skonsternowana.

Miasto zaczyna trawić rdza, a z oddali usłyszałam głosy dzieci.

Pozostawię w formie piśmiennej to, że urodziłam się tu i wyrosłam na takie obrzydliwe coś.

Z ran w moich beznadziejnych dniach wypłynęły szare sny.

To przyszłość, o jakiej śnimy my – osoby, z których nic nie będzie.

Nie mogę nic poradzić na jutro i przeraża mnie to, skoro moje przekleństwa nawet do niego nie dotrą.

Chcę zostawić ten list i wreszcie z tym skończyć zanim nadejdzie jutro.

Kagamine Len - Rock obchodzący prawo

Tytuł oryginalny: 脱法ロック

Tytuł romaji: Dappou rokku (rock)

Tytuł polski: Rock obchodzący prawo*

Tekst i muzyka: Neru

Wokal: Kagamine Len

Zanim się powiesisz podłącz piec*,

weź swoją Strato* i zagraj Claptona*.

Walnij tego ucznia, który ma Telecastera*.

No, chodźmy na wycieczkę* do sympatycznego świata.

Ha, w jakich czasach się urodziłem!

Nie mamy Doraemona ani jego kieszonki*.

Na głupotę poza śmiercią nie ma lekarstwa.

Dobra! Niech będzie, co ma być!

Wzywa mnie Niebo.

Niech ci imprezowicze, co obijają się o ściany i hałasują, się odpierdolą!

Czemu się wahasz? Szybko, podgłaszaj dźwięk!

Wszyscy

polegajcie na uciekaniu od rzeczywistości!

Bądźcie frajerami i wyjcie!

Pozbądźcie się ideałów!

Tak już przystoi przy rocku obchodzącym prawo.

Zejdźcie na samo dno!

Zróbcie się antyspołeczni!

Strzelajcie same samobóje!

Tak już przystoi przy rocku obchodzącym prawo.

Cały rok żyjmy z pompą~

Witajcie w tym pieprzonym cyrku. W mózgu gra mi pa-ri-ra, pa-ri-ra.

Dzień dobry, panie wariacie. Jak się pan ma?

Dopiero teraz się naprawdę zacznie.

Hałasy się mieszają.

Wykopali lisa, który oszalał z radości*.

Ale mi to wisi. Podgłoś jeszcze bardziej!

Wszyscy

polegajcie na uciekaniu od rzeczywistości!

Bądźcie frajerami i wyjcie!

Pozbądźcie się ideałów!

Tak już przystoi przy rocku obchodzącym prawo.

Zejdźcie na samo dno!

Zróbcie się antyspołeczni!

Strzelajcie same samobóje!

Tak już przystoi przy rocku obchodzącym prawo.

Nie potrzebuję uprzejmości.

Wywołajcie reakcję chemiczną!

Pozbądźcie się dumy!

Tak już przystoi przy rocku obchodzącym prawo.

Nie obchodzi mnie przyzwoitość!

Nie ściszę dźwięku ani trochę!

Strzelajcie bez przerwy!

Tak już przystoi przy rocku obchodzącym prawo.

Cały rok żyjmy z pompą~

*Rock obchodzący prawa – wyrażenie użyte w oryginalnym tytule, czyli „dappou” (lub law evading po angielsku) często stosowane jest w połączeniu ze słowami „drugs” lub „herbs”. Innymi słowy, rock Neru jest jak dopalacze – produkty zawierające substancje psychoaktywne, które dają poczucie bycia „na haju”, jednak nie są legalnie zakazane. Stąd obchodzą one prawo.

*Piec – slang: wzmacniacz do gitary.

*Strato – właścwie: Stratocaster, model gitary marki Fender.

*Clapton – Eric Clapton, gitarzysta rockowy.

*Telecaster – również model gitary marki Fender.

*Chodźmy na wycieczkę – słowo użyte w oryginalne to angielskie „trip”, które oznacza „wycieczkę”, ale również oznacza doświadczenie psychodeliczne w nawiązaniu do używania substancji psychoaktywnych.

*Kieszonka – postać Doraemona z bajki animowanej o tej samej nazwie posiadała magiczną kieszonkę, w której przechowuje niezliczoną ilość przedmiotów.

*Wykopali lisa, który oszalał z radości – struktura zdania użyta w tym wersie wskazuje na odniesienie do innej piosenki autorstwa Neru, „Haribote”.

Kagamine Rin - Pieśń błagalna o deszcz

Tytuł oryginalny: 雨乞い唄

Tytuł romaji: Amagoi uta

Tytuł polski: Pieśń błagalna o deszcz

Tekst i muzyka: Yamasankakkei i Hitoshizuku

Wokal: Kagamine Rin

Odziane w czerwoną szatę słońce połyka niebo.

Rośliny więdną, życie usycha, by ustąpić śmierci.

„O Boże Deszczu, błagam, bądź łaskaw i pobłogosław nas deszczem.”

Kapłanka modliła się, składając swe ciało w ofierze.

Głos umiłowanego Boga Deszczu dudni pod postacią odgłosów ulewy.

Proszę, daj mi Cię prędko usłyszeć…

Niech twój miły głos przekształci się w krople deszczu.

Spozierając na pogodne niebo, gestykuluję ku obłokom.

Złakniona deszczu śpiewam pieśń błagalną o deszcz.

Nawodnij ziemię i ocal nasz lud!

Posyłam swe modły wraz z echem śpiewu.

„Prędko, prędko, pochłoń mnie, proszę…”

„Czemu śpiewasz i oddajesz się w ofierze?”

„Ktoś musi się poświęcić…”

„Mam cię pożreć i zesłać deszcz…?”

„Ziemia usycha, życie więdnie… Proszę, ocal nasz cierpiący lud.”

„Ciebie…?”

„Lud…”

„Proszę, ocal nas, Boże…”

„Zaśpiewam dla ciebie…”

Spozierając na pochmurne niebo, gestykuluję ku obłokom.

Złakniona deszczu śpiewam pieśń błagalną o deszcz.

Będę śpiewać aż przeminę.

Śpiewać pieśń, która przywoła Boga Deszczu…

Ryczcie, grzmoty! Rozprujcie chmury.

Ześlijcie na ziemię deszcz, który ją nawodni.

Będę śpiewać aż do dnia,

którego śpiew mój cię dotrze i mnie pochłoniesz.

Spojrzawszy ku niebu poczułam na policzku wilgoć.

Ziemię nawadnia deszcz (łzy) błogosławieństwa.

O wietrze, ponieś mą pieśń o deszczu,

Aby sięgła Boga Deszczu.