Tytuł
oryginalny: 祝福のメシアとアイの塔
Tytuł
romaji: Shukufuku no meshia (messiah) to ai no tou
Tytuł
polski: Błogosławiony Mesjasz i Wieża Uczuć
Tekst i muzyka: Hitoshizuku i Yamasankakkei
Wokal: Hatsune Miku, KAITO, MEIKO, Kagamine Rin i Len,
Megurine Luka, Kamui Gakupo, GUMI, IA, MAYU
Na krańcu ziemi zmierzającej ku upadkowi pozostały tylko
dzieci.
Chwyciły się za swoje drobne ręce, nie mając na nikim
innym polegać.
W zdrowiu i w chorobie ufali sobie…
„Dzielmy się wszystkim.”
Pycha naiwnych owiec sądzących, że są ponad wszystkim,
ściągnęła na nie pokaranie boskie.
Pieczę nad bliskim końca światem sprawuje „Wieża Uczuć”,
gdzie pali się płomień żywota świata.
Do wioski młodych ludzi królewski posłaniec doręczył
przesłanie o przepowiedni.
Zaszczytnym „Następnym Mesjaszem” zostać miała krawcowa.
Zesłana została wyrocznia.
Strzeżone przez Wieżę „Błogosławieństwa”
to „Chwała”, której doznać może tylko Dziewięciu
Mesjaszy.
Udamy się do Wieży razem z tobą,
aby ocalić życie bliskiego upadku Raju.
„Przejmę Błogosławieństwa…” Serca biją mocno.
„Zdobędę Chwałę, choćbym musiała narazić życie...”
Tak długo, jak ufamy i pomagamy sobie nawzajem,
nie ma się czego obawiać.
Pierwsze Błogosławieństwo.
Wyciągnęła rękę ku drzwiom, za którymi w „Olśniewających
Falach” wiruje życie.
Wtem młodzieniec ujął ją za rękę swoją wielką dłonią i
rzekł:
„Dzielmy się wszystkim.”
Odepchnął Mesjasza i Pierwsze Błogosławieństwo zostało
odebrane.
Przyjaciele zaczęli się między sobą sprzeczać.
Drugie drzwi, „Bankiet Płomieni.”
Rzuciła się na nie ochoczo wojowniczka o krwistoczerwonych oczach.
Rzuciła się na nie ochoczo wojowniczka o krwistoczerwonych oczach.
Starsza siostra wygrała „Łaskę Słońca”,
z uradowaniem odtrącając rękę młodszej.
Młodsza siostra z gorzką miną wpadła w szał
i wstąpiła do „Ciemności Spoczynku.”
„Przecież to mnie wybrano…”
„Nie damy ci wziąć wszystkiego dla siebie…”
Czy to tak „chciwość” zmienia człowieka?
Mnich ofiarował modlitwę „Drżącej Ziemi”,
zaś poetka grę słów „Orkiestrze Grzmotów.”
„Przejmę Błogosławieństwa…” Serca wrogo nastawione.
Wszyscy pragną zdobyć Chwałę w pierwszej kolejności…
Gdzie się podziali pełni zaufania przyjaciele…? Każdy to
wróg?
Odetnij się od miłości, która przeminęła.
Tancerka zatańczyła do „Ronda Wiru Powietrznego.”
Siostra z pary bliźniąt odepchnęła brata
i postawiła krok w „Srebrnym Ogrodzie.”
Krople radości zamarzły jeszcze zanim popłynęły.
Dziewiąte Błogosławieństwo to drzemiące „Ruchy Płodowe
Magmy.”
Brat z pary bliźniąt oszukał Mesjasza
i zaśmiał się triumfalnie.
Została zdradzona przez przyjaciół, którym ufała,
i pozbawiona wszystkich „Błogosławieństw.”
Dzierżąc w ręku pochodnię bez ognia,
udała się na modlitewny ołtarz…
Zapieczętowanie w wieży „Błogosławieństwa”
…były w rzeczywistości „pokutą” dla Mesjasza.
O Mesjaszu, któryś wraz z „ofiarami” pokonał ów próbę,
daruj teraz Rajowi nowe życie.
Może utoniemy w gniewnych falach, zatańczymy w morzu
ognia…
Polegniemy w bezlitosnej suszy…
Oszalejemy w niekończącej się ciemności, pochłonie nas
ziemia…
Lecz nie pozwolimy ci iść samej.
Może uderzy nas sądny piorun, przeszyje ostrze wiatru…
Zamarzniemy aż po serca, padniemy na kolana od skwaru…
W zdrowiu i w chorobie ufamy sobie…
„Dzielmy się wszystkim.”
Połączyła płomienie, honorując ofiary towarzyszy.
Ten bezsensowny cykl wciąż będzie się powtarzał…
Wybawiona przez przyjaciół, którzy darzyli się zaufaniem,
uniosła wysoko zapaloną pochodnię.
Dzwon świtu wybił melodię Chwały.
Śmiejąc się cicho w samotności,
Mesjasz obdarzony wolą Boga…
zrodził „Dziewięć Smutków”
i wyciągnął rękę ku ołtarzowi.
*Wieża Uczuć - słowo użyte w oryginale to „ai” zapisane katakaną, co
może mieć różne znaczenia. Domyślnie jest to miłość (愛), ale
może być to równie dobrze smutek (哀). Dlatego użyłam w tłumaczeniu
słowa „uczucie” – żeby pozostała sugestia emocji, ale bez wskazania na
konkretną, ponieważ zepsułoby to ostatnie wersety.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz