Hatsune Miku - Literacki nonsens

Tytuł oryginalny: ナンセンス文学

Tytuł romaji: Nansensu bungaku

Tytuł polski: Literacki nonsens

Tekst i muzyka: Eve

Aranżacja: Numa

Wokal: Hatsune Miku

Nie potrafię być emocjonalny. Dopiero teraz zrobił się ze mnie tchórz.

Ten naostrzony nóż słów chyba jest ważny, dlatego niosę go z uśmiechem.

Hop-siup, hop-siup, wielkie napięcie!

Wdech, wdech, wydechu nie.

Twoja perwersyjność zaczyna mnie obrzydzać.

Spotkanie w biały dzień,

dybi dybajny dzień.

Z chęcią naleję ci samotnej miłości.

Nasze serca są chore, więc dziś

chodźmy narodzić się na nowo.

My

zachowujemy się jak głupi, tańczymy w powietrzu.

Na razie o wszystkim zapomnij! (Ra-ta-ta)

Tańczmy aż do świtu, i do nocy rozkwitu.

Łzy precz, żebyśmy nie pozasypiali.

Żeby nie okazało się to nieprawdą

nawet ja; ten ja, który nie jest mną. (Ra-ta-ta)

Z tobą to taki ja chciałbym spędzić nawet

najnędzniejsze i najsmutniejsze dni.

Zobacz, zobacz! Z tamtej panienki dopiero teraz zrobił się tchórz.

Przemalowana zupełnie na czarno obróciła się w proch.

Serce bum-bum, bum-bum, poczucie skorumpowania!

Poczekaj bo, no wiesz, tylko żartuję!

Ciągle tylko kłamiesz, dlatego chcę cię XXX…

„Prawdziwy ja nie istnieje.

Nie ma czegoś takiego, jak coś ‘w moim typie’.

Ty i TY mówicie o mnie o tak.

Każdy ma własny obraz mnie, prawda?

Każdy inny, nie ma jednego właściwego.”

Jakbym tak powiedział, pewnie by mnie wyśmiali.

Poznajemy miłość, ranimy się nawzajem,

a mimo to my. (Ra-ta-ta)

Rozczulajmy się aż do świtu, i doprowadźmy do świtu.

Łzy precz, żebyśmy nie pozasypiali.

Dziś znowu śpiewam piosenkę,

nawet ja; ten ja, który nie jest mną. (Ra-ta-ta)

Ukrywszy swoją broń ostateczną

śmiałeś się udając opanowanie.

Nie będę emocjonalny. Dopiero teraz nie czuję strachu.

Wśród naostrzonych noży słów nie ma ani jednego bezużytecznego.

Hop-siup, hop-siup, wielkie napięcie!

Wdech, wdech, wydech.

Twoja perwersyjność już mi się przejadła.

Spotkanie w biały dzień, dybi dybajny dzień.

Z chęcią naleję ci samotnej miłości.

Zanim czar pryśnie i uschnie

chodźmy narodzić się na nowo.

My

zachowujemy się jak głupi, tańczymy w powietrzu.

Na razie o wszystkim zapomnij! (Ra-ta-ta)

Tańczmy aż do świtu, i do nocy rozkwitu.

Łzy precz, żebyśmy nie pozasypiali.

Żeby nie okazało się to nieprawdą

nawet ja; ten ja, który nie jest mną. (Ra-ta-ta)

Tobie to ja powierzyłbym nawet

absolutnie nonsensowne sprawy.