IA - Wczoraj w świetle zachodzącego słońca

Tytuł oryginalny: 夕景イエスタデイ
Tytuł romaji: Yuukei iesutadei (yesterday)
Tytuł polski: Wczoraj w świetle zachodzącego słońca
Tekst i muzyka: Jin (Shizen no tekiP)
Wokal: IA


Rankiem po nieprzespanej nocy
przechodzę obok ludzi gapiąc się 
na ich wesołe twarze,
podczas gdy brykają w promieniach słońca.

Z pomiędzy ludzi, którzy odwrócili wzrok
od wkurzonej, zniechęconej wszystkim mnie,
usłyszałam "Cześć."
Wyciągając się do góry,
stał tam on
z roztrzepanymi włosami.

Historia o naiwnej miłości
od pierwszego wejrzenia? Takie rzeczy mnie nie interesują.

No ale dlaczego
nie mogę spojrzeć ci w twarz?

"To nie ma nic z tym wspólnego, no bo... Aa, wkurzyłam się!"

Patrzę ze złością na słońce.
Żebym tylko mogła opanować swoje szalejące serce.

Ale nie mogę nic poradzić na te emocje i aż mi od nich niedobrze.
Co to takiego? To naprawdę dziwne uczucie.

wow wow wow
Wszystko mam wypisane na twarzy.
Z jakiegoś powodu się denerwuję, a głos więźnie mi w gardle.

"Już nic z tego nie rozumiem! Wnerwia mnie to!" mówię.
Ale ze mnie idiotka.

W klasie dziś wszystko jak zwykle i ziewam sobie z nudów.
Tylko we dwójkę siedzimy przy oknie.

Mimo że zachowuję się normalnie i słucham radia,
to ciągle chodzi mi to po głowie.

Wstałam, i jak to ja, będąc nieostrożna,
zostałam przyłapana.

Przyłapana na tym, 
że słuchawki, przez które niby czegoś słuchałam,
nie były do niczego podłączone.

"Minie trochę czasu i zapomni się o tym,"
wmawiałam sobie uparcie.

No tylko czemu
nie mogę nic powiedzieć?
Wkurzam się i tracę głos.

Pomyślałam sobie, że "Okażę mu to swoim zachowaniem."
Ale później odrzuciłam te słowa i spędziłam ten dzień bezczynnie.

"Może wcale nie będzie tak źle, jak zostanie tak jak jest?"
Jestem słabsza niż myślałam...

wow wow wow
"Chyba jesteś dziś w dobrym humorze," mówisz.
"Nie widzisz, że jestem wkurzona?" spytałam szczypiąc go w policzek.

Nie znoszę tego twojego głupkowatego zachowania.
Co robić? Kolejny dzień dobiega końca...

Jeszcze raz patrzę na słońce ze złością.
Mówię do niego, "Poczekaj jeszcze z tym zachodzeniem."
Wzięłam oddech.

Moje szalejące serce boli.
Co za niezwykłe uczucie.

Zaczęłam biec mówiąc sobie, "Chcę mu wreszcie przekazać swoje uczucia."
Nie rozumiem już tych emocji. Chyba zaraz wybuchnę!

Muszę coś z tym zrobić
zanim zajdzie słońce.

Pomóż mi jakoś, Boże!!