Tytuł oryginalny: 孤独の果て
Tytuł romaji: Kodoku no hate
Tytuł polski: Kraniec samotności
Tekst i muzyka: Koushuuyou
Wokal: Kagamine Rin
Sugita kisetu sizukani nizimu samuzora
Kolejna pora roku mija, cicho nakazując chłodowi ogarnąć niebo.
Tôri o nozomu kono kesiki mo uturoiyuku
Znajoma sceneria także powoli zaczyna się zmieniać.
Tomadoi mo kanasimi mo kono koe ni nosete
I swoje zmieszanie i smutek wyrażę swoim głosem.
Ah kodoku no hate no sinkirô
Aa, fatamorgana u krańcu samotności.
Sono senaka ni sasaru kaketa tuki
W jej plecy wbity ubywający księżyc.
Ah robô no hate ni mieru no wa
Aa, u krańcu przydroża widać tylko
Tada mono iwanu mado no kage
cień w oknie nie mówiący ani słowa.
Monogatari no ketumatu o tada mitumeteru
Po prostu wpatruję się w zakończenie tej historii.
Ayamati no ato, kimi no te o hanare samayou
Ślady mojego błędu puszczam wraz z twoją dłonią i błąkam się.
Kôkai mo zetubô mo kono koe ga hakonde
I swoje żale i rozpacz niesie mój głos.
Ah kodoku no hate no sinkirô
Aa, fatamorgana u krańcu samotności.
Sono senaka ni sasaru aoi tuki
W jej plecy wbity niebieski księżyc.
Ah kurikaesi no hate ni mieru no wa
Aa, u krańcu repetycji widać tylko
Tada odayakana hosi no yume
sen spokojnej gwiazdy.
Kuitubusare wasuresarere
Zmiażdżona i zapomniana,
Katati mo naku kiete'iku dake
wkrótce zacznę znikać.
Kono uta sae wasuresarere
Nawet moja piosenka zostanie zapomniana,
Kaze ni nagare tiri ni nari
porwie ją wiatr i stanie się pyłem.
Doko ni aredo soko ni aredo
Kiedyś byłam tam, teraz nie będzie mnie nigdzie.
Wasuresarere kioku no hate e
Zostanę zapomniana i udam się na kraniec wspomnień,
Ano uta sae kono uta sae
aby śpiewać piosenki o tym,
Yo no muzyô o utau yôni
jak niepewny jest ten świat.
Tomadoi mo kanasimi mo kono koe ni noseteku
I swoje zmieszanie i smutek wyrażam swoim głosem.
Kôkai mo zetubô mo kono koe ga hakonde
I moje żale i rozpacz poniesie mój głos.
Ah kodoku no hate no sinkirô
Aa, fatamorgana u krańcu samotności.
Sono senaka ni sasaru kaketa tuki
W jej plecy wbity ubywający księżyc.
Ah robô no hate ni mieru no wa
Aa, czy u krańcu przydroża widać tylko
Tada mono iwanu mado no kage dake nano ka
cień w oknie nie mówiący ani słowa?
Ah kodoku no hate no sinkirô
Aa, fatamorgana u krańcu samotności.
Sono senaka ni sasaru aoi tuki
W jej plecy wbity niebieski księżyc.
Ah kurikaesi no hate ni mieru no wa
Aa, u krańcu repetycji widać tylko
Tada odayakana hosi no yume no atosaki yo
początek i zakończenie snu spokojnej gwiazdy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz